یادداشت‌هایی درباره‌ی ترجمه

ارائه یادداشت‌ها، مقالات و نکاتی درباره‌ی اصول و فنون ترجمه از عربی به فارسی و برعکس

یادداشت‌هایی درباره‌ی ترجمه

ارائه یادداشت‌ها، مقالات و نکاتی درباره‌ی اصول و فنون ترجمه از عربی به فارسی و برعکس

مشخصات بلاگ
یادداشت‌هایی درباره‌ی ترجمه

مطالب مفیدی در رابطه با اصول، فنون، راهکارها، نظرها و نظریه‌های ترجمه از عربی به فارسی و فارسی به عربی از کتاب‌ها و منابع معتبر، انتخاب شده و در این وبلاگ در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌گیرد تا علاوه بر فراگیری این امور با منابع و کتاب‌های موجود نیز آشنا شوند و در صورت تمایل، با مراجعه به آنها به تکمیل دانسته‌های خود در این زمینه بپردازند.
خوانندگان گرامی می‌توانند هرگونه نظر، انتقاد، پیشنهاد و یا سؤالی که دارند در بخش «نظر» و یا در قسمت «تماس با من» مطرح بفرمایند.

مختار حسامی
دانشجوی مترجمی زبان عربی
دانشگاه تهران
سه‌شنبه 18/اسفند/1394 هـ.ش

کانال تلگرام این وبلاگ:
https://telegram.me/arabifarsi

۱ مطلب در فروردين ۱۳۹۷ ثبت شده است

کان شیخا طاعناً فی السن، قصیر القامة، غائر العینین، نحیف الجسم، ذا لحیة کَثَّة بیضاء، یلبس ملابس مرقّعة ونعلین من المطّاط وعمامة ربما کانت سوداء فاحمة حین اشتراها قبل عدة سنوات ولکنها اندرست وفقدت لونها شیئا فشیئا حتی أصبحت رمادیة تضرب إلی البیاض، تماما کما فعلته الأیام بشعره ولحیته.. 

"تَمُرُّ بنا الأیامُ تَتراً وإنّما، نُساق إلی الآجال والعینُ تنظر، فلا عائدٌ ذاک الشبابُ الذی مضی، ولا زائلٌ هذا المَشیبُ المُکَدّر".  

یسکن مع زوجته الضریرة فی بیت صغیر بناه أیام شبابه. یذهب کل یوم إلی مزرعته راکباً حماره مطأطیء الرأس لا یلتفت یمیناً ولا یساراً ولا یتکلم مع أحد إلا قدر الحاجة. یعیش وکأنّه فی عالم آخر. کان من فقراء القریة إن لم یکن أشدهم فقراً ولکنه کان غنیّ القلب کریماً. سیماه سیماء الصالحین وسیرته الحسنة تنمّ عن حسن طویّته. یحمل معه سجادة یصلی علیها فور وصوله إلی بستانه وکلما أتیحت له أیّة فرصة. کان قلیل الکلام والطعام وکثیر الصمت والصیام ولا یزال لسانه یلهج بذکر الله ولا یتکلم إلا فیما یخصه ویترک کل ما لا یعنیه وکانت عمدة کلامه «الله أعلم». یذهب إلی المسجد لیصلی الفرائض فی الجماعة. 

فحدث ذات یوم أن اجتمع الناس حول إمام المسجد لیسألوه عن بعض الشعائر التعبدیة. فانضمّ صاحبنا إلیهم لعلّه یظفر منهم بعلم نافع أو نصیحة قد یستفید منها فی حیاته. فکان یستمع إلی الإمام بأذن صاغیة وقلب واعٍ ولم یزل لسانه یسبّح ویهلّل ویمجّد الله بصوت خافت لا یکاد یسمعه أحد إلا من کان بقربه جداً. فرمقه الإمام بنظرة غاضبة وقال: "دع عنک هذه الثرثرة! ماذا استفدت منها طوال عمُرک؟!" فابتسم صاحبنا وقال بهدوء واطمئنان: "أنا لست عالما ولا أحسن غیر هذا، ولکنّک أیّها العالم الفاضل الجلیل، کم استفدت من علمک طیلة حیاتک وکم عملت بما أمرت به الناس ونصحت به الآخرین؟!" فبُهت العالم ولم یتکلم ببنت شَفة!...


مختار حسامی- جامعة طهران- ۱۴۳۸

  • مختار حسامی